Martı

Çok da bir şey istemiyorum aslında
Tüm zamirleri unutmak,
Kimse kim olmak istiyorum
Cebimde bu aya yetecek birkaç kuruş
Fazlasıyla ne yapılır, zaten bilmiyorum
Dinginlik olsun diyorum
Sonra düşünüyorum..
En çok özgürlük istediğime karar veriyorum
Ama sahilde bir martı olmayı katiyen istemiyorum
Onlara artık kimsenin simit atabildiğini düşünmüyorum
Enginlerde bir balık olsam
Çaresiz bedenlerin yüzlerine nasıl bakacağımı bilmiyorum
Belki de bu yüzden
Çok da bir şey istemiyorum..
Tüm sorgusuzlukların altında eziliyorum
Yine de bütün kederleri sırtıma yüklenip
Kayıplara karışmak istiyorum
Sorarlarsa da söylüyorum
Keşkelere alışmamış bir dünya diliyorum
Tabii, arada ben de şımarıyorum
Taze bir bahar kokusu dolsun içime istiyorum
Ya da kimse garipsemesin sokaklarda ulu orta günaydınları!
İstediğinde ele ele tutuşmaktan korkmasın hiçkimse
Ve yastığa başımı koyduğumda gözlerim kapanıverse, diye araya sıkıştırıyorum
Hataları sahiplenmek meziyet sayılsın istiyorum
Ve birlikteliğin gücünden herkese tattırılsın
Bir de ısrarla hatırlatsak kendimize
Her karanlığın bir sonu olduğunu
Daha da bir şey istemem, söz veriyorum
Doğum günlerimde pastama üflüyorum
Adını koyamadığım kırgınlıkları
Bir de sevgi aşısı bekliyorum utana sıkıla
Dozumuz geldi bilim insanları!
O bahsedilen kuyrukluyıldızlar, göktaşları..
Biri bizim sokağımızdan geçti
Elbette duymadınız
Ama ben anlatınca yine de inanın istiyorum
İşte ben böyle bir dünya düşlüyorum
Tüm samimiyetlere sarılıp
Sokakları da çocukların kontrolüne veriyorum
Pazarlık payı olmadığını şimdiden söylüyorum.

Şevval Cihankaya

Şiir Kategorisi 18-25 Yaş İkincisi